Mr.Tanakorn Sangpitool

Operation Director

ตำแหน่ง

- กรรมการกำกับสายงานปฏิบัติการกลาง

ประวัติการศึกษา

- มัธยมศึกษา โรงเรียน นครสวรรค์

- ปริญญาตรี คณะบริหารทรัพยากรมนุษย์ มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนคร

- ผู้ชำนาญศุลกากรรับอนุญาต กรมศุลกากร

แนวทางการทำงาน

   การดำเนินชีวิตเพื่อความมั่นคงและการเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ ต้องเป็นคนที่ อยากรู้ไม่เกี่ยงงาน ซึ่งคนเราเกิดใสไม่มีใครรู้มาแต่เกิด มีงานให้ทำต้องรีบเรียนรู้เพื่อเป็นประสบการณ์ ยิ่งทำยิ่งรู้ ยิ่งฝังอยู่ในความทรงจำ เมื่อรู้ต้องนำความรู้นั้นไปสู่การให้ คือ ความรู้ยิ่งให้ยิ่งได้ ผู้ใดมีความรู้แล้วนำความรู้ของตนมาใช้และถ่ายทอดให้ผู้อื่น ไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม เรายิ่งมีความชำนาญ ค้นคว้าหาความรู้ แลกเปลี่ยนแนวคิด ผู้นั้นยิ่งได้เพิ่มพูนความรู้ในหลากหลายรู้แบบ เปรียบเสมือนผู้ให้ยิ่งให้ยิ่งได้ ส่วนการทำงานย่อมมีอุปสรรคปัญหาที่เกิดขึ้น ต้องคิดเสมอว่า อุปสรรคไม่มีบารมีไม่เกิด เสมือนเรือบนท้องทะเล ไม่เจอคลื่น ย่อมไม่มีประสบการณ์ ในการแก้ไขปัญหาและอุปสรรคในชีวิต เมื่อจะสร้างบารมี ต้องฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ มาก่อนที่จะนำไปแนะนำบุคคลอื่น เมื่อทำได้จริง ย่อมก่อเกิดเป็นบารมีกับตนเอง การเป็นนายคนต้องรู้จักการให้กำลังใจ ต้องคิดเสมอว่าคนทุกคนต้องมีน้ำในการชโลมใจ ซึ่งการชมเกินจริงเป็นโทษ ติเกินเหตุเสียน้ำใจ ต้องคิดและตระหนักเสมอว่าการชมเชย อย่าให้เขาเกิดความหลงระเริงจนอาจลืมตัวกับความสำเร็จ การติต้องทำด้วยจิตใจที่หวังดีและใช้คำพูดที่สร้างสรรค์ ย่อมก่อให้เกิดกำลังใจ เพื่อให้เกิดความมุ่งมั่น และมี ความก้าวหน้าที่แท้จริง ย่อมเกิดจากฝีมือการทำงาน โดย ความก้าวหน้าที่ได้มาจากความสามารถในการทำงานจะส่งผลให้เกิดความมั่นคงยั่งยืน ก่อให้เกิดความภาคภูมิใจ และเป็นพลังในการทำงานที่จีรัง แต่ทุกสิ่งทุกอย่างจะดีหรือไม่ต้อง การศึกษาข้อบกพร่องของตน ทำให้เรารู้จักตัวเองและผู้อื่นดีขึ้น เพราะคนเรามีข้อบกพร่องในตนเองทุกคนไม่มากก็น้อย ฉะนั้นให้เรารู้จักพิจารณาข้อบกพร่องของตนเองด้วยปัญญา จะทำให้เกิดการปรับปรุงและพัฒนาตนเอง และช่วยให้เข้าใจผู้อื่นที่เขาอาจมีข้อบกพร่องเช่นเดียวกับเราได้นำไปเป็นแบบอย่างหรือแนวคิด โดยการเป็นหัวหน้าที่ดีต้องรู้จักชื่นชมลูกน้อง ต้องค้นหาจุดเด่นของลูกน้องแล้วชมเชย จะเป็นกำลังใจให้ลูกน้องหมั่นทำความดีต่อไป แต่หัวหน้างานที่คอยแต่จะค้นหาจุดด้อย มาตำหนิ จะทำให้ลูกน้องหมดกำลังใจ กล่าวว่าได้ว่าเป็นคนที่มองไม่เห็นคุณค่าของลูกน้อง สำหรับ คนที่ชอบโยนความผิดให้ผู้อื่น เป็นคนที่ยากจะพัฒนาให้ดีได้ คนบางคนไม่ยอมรับความผิดของตน ชอบหาแพะรับบาป หมกหมุ่นกับการหาวิธีโยนความผิดให้ผู้อื่น แทนที่จะใช้เวลาในการพัฒนางานของตน คนประเภทนี้ยากที่จะพัฒนาได้ เมื่อเป็นแบบนี้ต้องพัฒนาจิตใจของตนโดยการมองที่ตัวตนตัวเราก่อน ต้องหมั่นฝึกฝนตน ก็จะทำให้มีความเจริญ หากอยากเจริญก้าวหน้า ต้องทำตัวเหมือนคนกำลังขึ้นเขา คนเดินขึ้นภูเขาจะต้องโน้มตัวไปข้างหน้าเสมอ เปรียบเสมือนคนอ่อนน้อมถ่อมตน ซึ่งจะมีแต่คนรัก แต่คนเดินลงจากภูเขาจะเอนตัวไปข้างหลังเปรียบเสมือนคนเย่อหยิ่งจองหอง ซึ่งไม่มีใครชอบ ดังนั้นถ้าต้องการให้มีคนรักและช่วยสนับสนุนให้เจริญก้าวหน้า ควรประพฤติตนเสมือนคนกำลังเดินขึ้นเขา สิ่งเหล่านี้ใช้เป็นหลักและแนวคิดเสมอมาโดยตลอด ซึ่งใครอาจจะมีมุมมองที่แตกต่าง ขึ้นอยู่กับองค์ความคิดและจิตใจของตนเป็นที่ตั้ง